Końcówka roku  szkolnego to w „Kaziku” szczególny czas. Gdy niektórzy  nadrabiają  roczne zaległości, gorączkowo usiłują  poprawiać stopnie, inni relaksują się podczas zagranicznych  podróży.  Część tych drugich wyjechała do Budapesztu (relacja również dostępna na stronie szkoły), a część, czyli my:o) - do Wiednia.
Trzy dni spędziliśmy baaaaaaaaaaardzo intensywnie. Zwiedziliśmy  jaskinie na Morawskim Krasie (na terenie Czech), gdzie największe wrażenie wywarła na nas przepaść Macochy.  Płynęliśmy również łodzią podziemną. Tego samego dnia obejrzeliśmy jeszcze urokliwe miasteczko o nazwie Brno. Następnego dnia, tuż po śniadaniu, wyjechaliśmy do Wiednia. Zwiedzanie miasta rozpoczęliśmy od Kahlenbergu – wzgórza, na którym znajduje się  polski kościół i Muzeum Odsieczy Wiedeńskiej. Nasz zachwyt wzbudziły też wspaniałe tarasy widokowe. W SchÖnbrunn – letniej rezydencji cesarzy austriackich  zabawiliśmy kilka godzin. Niekwestionowanym jej atutem są zapierające dech w piersiach, tonące w kwiatach ogrody (w skład kompleksu wchodzą również motylarnia i palmiarnia). Późnym popołudniem udaliśmy się  do Prateru – słynnego wesołego miasteczka, które mieści się  w samym sercu Wiednia. Ostatni dzień upłynął nam na kontynuacji zwiedzania Wiednia. Rozpoczęliśmy od Placu Marii Teresy, potem udaliśmy się do Parlamentu, Hofburga,  Kościoła Minorytów, wewnątrz którego podziwialiśmy mozaikę z początku XIX wieku, będącą odtworzeniem „Ostatniej Wieczerzy” Leonarda da Vinci. Zwiedziliśmy również Kościół Augustianów, 300-letni Dom Aukcyjny Dorotheum, Kościół Św. Piotra, Katedrę Św. Stefana, Kościół Św. Karola Boromeusza, a także główną siedzibę Zakonu Krzyżackiego. Ostatni etapem wędrówki stały się dwa muzea: Muzeum Historii Naturalnej i Muzeum Historii Sztuki. Późnym popołudniem, wyczerpani, ale zadowoleni, pełni wrażeń wsiedliśmy do autokaru i udaliśmy się w drogę powrotną.

Danuta Gajda